z serii RATOWNICTWO: USZKODZENIA MIEDNICY

razy miednicy... (Medycyna Ratunkowa wyd II..., ITLS)

Urazy miednicy powstają najczęściej w wyniku wypadków komunikacyjnych (zwłaszcza gdy biorą w nich udział piesi) lub upadków z wysokości.

Anatomia
Kości miednicy stanowią oparcie dla ciała i są miejscem przyczepu wielu grup mięśniowych. Miednica jest zbudowana z dwóch bezimiennych kości (każda z nich zbudowana jest z kości biodrowej, kulszowej i łonowej) które łączą się w obrębie panewki stawu biodrowego, kości krzyżowej i kości guzicznej. Obręcz miedniczna składa się z dwóch kości bezimiennych i kości krzyżowej. W miednicy znajdują się część dolna dróg moczowych i część dolnego odcinka przewodu pokarmowego, obejmująca zstępnicę, esicę, odbytnicę i odbyt. Prawidłowa szerokość nie większą niż 2-4 mm. W obrębie miednicy przebiegają duże naczynia tętnicze i żylne. Urazy miednicy mogą być powodem masywnego krwawienia z uszkodzonych naczyń miedniczych, złamanych kości miednicy i z mięśni miedniczych. Narządy miednicy są w większości zaopatrywane w krew przez tętnicę biodrową wewnętrzną. Większość krwiaków miednicy jest pochodzenia żylnego: nienaruszona otrzewna ścienna może spowodować tamponadę krwiaka w przestrzeni zaotrzewnowej.
Mechanizmy większości złamań miednicy obejmują zgniecenie boczne (np uderzenie pieszego z boku)zgniecenie przednio tylne (np czołowe wypadki komunikacyjne) i pionowe siły rozrywające (upadek z wysokości)

Chorzy z urazem wielonarządowym mogą mieć hipotensję z różnych przyczyn, ale zawsze należy brać pod uwagę znaczne krwawienie spowodowane ciężkimi złamaniami miednicy. Dokładne rozpoznanie złamania na podstawie wstępnego badania miejscowego może być trudne.

Badanie miednicy
- należy ścisnąć miednicę oburącz w wymiarze przednio-tylnym i bocznym oraz ucisnąć okolicę spojenia łonowego
- należy odnotować obecność krwi w cewce moczowej i obecność krwiaków w obrębie moszny i krocza.
- kończyny należy ocenić pod kątem obecności tętna w odcinkach dystalnych, czucia, przemieszczeń i zaburzeń długości
Postępowanie (ITLS)
Złamanie miednicy rozpoznaję się podczas badania pierwotnego ITLS poprzez delikatny ucisk na talerze biodrowe, biodra i spojenie łonowe. W przypadku każdego złamania miednicy istnieje ryzyko poważnego krwawienia, należy się więc przygotować na wystąpienie wstrząsu a chorego niezwłocznie przetransportować do szpitala (ładuj i jedż) Krwawienie wewnętrzne z niestabilnej miednicy można zmniejszyć stosując stabilizację okrężna miednicy. Wcześniej do stabilizacji miednicy używano spodni przeciwwstrząsowych lub temblaka zrobionego z prześcieradeł, obecnie dostępne są stworzone do tego celu pasy miednicze, alternatywnie kamizelka KED
Chorego ze złamaną miednicą przewozi się na sztywnych noszach. Szczególnie przydatne są nosze próżniowe, znacznie wygodniejsze niż sztywne nosze ortopedyczne. Przetaczanie chorego ze złamaną miednicą może nasilić krwawienie. Do przeniesienia chorego na sztywne nosze ortopedyczne należy wykorzystać rozkładane nosze podbierakowe lub skorzystać z pomocy odpowiedniej liczby osób.