PROBLEMY I CEL DZIAŁANIA W OPIECE NAD PACJENTEM Z CHOROBĄ ALZHEIMERA

Witajcie
Dziś ponownie wrócę do tematu poznawania problemów, wypisywania potrzeb i działań w danej jednostce chorobowej.
Tym razem weźmy przypadek pacjenta chorego na Alzheimera.
Ta postępująca choroba zaburza cały świat człowiekowi i jego rodzinie. Jest nieuleczalna, a zaburzenia pracy mózgu nie dają się zatrzymać. Negatywnie wpływa na pamięć, myślenie i działania emocjonalne, a przede wszystkim uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie w życiu codziennym.
       Patologia choroby to toczący się proces powstawania patologicznych białek w obrębie drobnych naczyń mózgowia. W efekcie tego neuroprzekaźniki do tej pory prawidłowo funkcjonujące zaczynają obumierać, a jak wiemy neuroprzekaźniki odpowiedzialne są za procesy poznawcze. Początek choroby zazwyczaj jest utajony i ciężko go wychwycić. Kiedy dochodzi do coraz większych uszkodzeń mózgu, rozwija się proces otępienny.
Objawy choroby dotyczą procesów poznawczych, zaburzeń psychicznych oraz objawów neurologicznych. Zaburzenia procesów poznawczych dotyczą:1.  pamięci2. zaburzeń mowy (tempo mówienia, błędne nazwy znanych przedmiotów)3. zaburzeń wzrokowo - przestrzennych (błądzenie, brak umiejętności wykonywania czynności dnia codziennego )
Zaburzenia psychiczne pojawiają się w poszczególnych etapach rozwoju choroby, występują pojedynczo lub mnogo. Są to: urojenia, omamy, zespół błędnego rozpoznawania, zaburzenia nastroju, zaburzenia zachowania.
Do objawów neurologicznych w przebiegu choroby Alzheimera należą:

• spowolnienie ruchowe
• zaburzenia mimiki twarzy
• chód małymi kroczkami
• mioklonie - napadowe zaburzenia ruchowe

 Celem opieki jest jak najdłuższe zachowanie samodzielności chorego w zakresie samoobsługi,  poprawy jakości życia, i odroczenie konieczności umieszczenia w ośrodku opiekuńczym
Opieka nad chorym polega na:
- unikaniu sytuacji lub zachowań które mogą nasilać niepewność pacjenta,
- aktywizacji pacjenta,
- obserwowaniu w kierunku nieporządnych objawów ze strony organizmu (stosowane leki psychotropowe),
- unikaniu częstych zmian, wysokich wymagań, obciążeń psychicznych,
- możliwość utrzymania aktywności fizycznej i umysłowej oraz komunikacji międzyludzkiej ,
- unikanie nadopiekuńczości,
- okazywanie choremu zainteresowania, akceptacji i wsparcia,
- obserwacji i kontroli funkcji organizmu

Uwagę skupić należy na takich problemach, jak: zachowania agresywne, komunikacja, zaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych, odleżyny, utrzymanie samoopieki, współpraca holistyczna, wsparcie dla opiekunów
       Przy rozpoznawaniu problemów, w każdym przypadku należy pamiętać, że patrzymy na pacjenta holistycznie, przez pryzmat sfery bio-psycho-społecznej.

Sfera BIO, czyli rozpatrywanie sytuacji pod kątem medycznym. W tym przypadku ważne są choroby współistniejące. Alzheimer to choroba zwyrodnieniowa neurologiczna. Najczęstsze problemy pacjenta to:
1. problem z zachowaniem równowagi
2. zaburzenia ruchu spowodowane napadowymi skurczami mięśni ( mioklonie) poszczególnych części ciała
3. znaczne spowolnienie ruchów
4. trudności w zasypianiu
5. spłycony oddech
6. niechęć do przyjmowania posiłków i płynów, trudności z zaspokojeniem potrzeby odżywiania
7. inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu i stolca, brak czuwania nad zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych

zakładając, że pacjent poza podstawową chorobą nie ma dolegliwości ze strony innych układów idziemy dalej

Sfera psycho-społeczna
Podstawowe problemy pacjenta w tej sferze dotyczą jego zachowania, uczuć, w tym też świadomości i bytu
 przykładowe problemy:

1. ograniczona zdolność do samoopieki. I tu celem opieki jest zapewnienie pomocy w utrzymaniu jak najdłużej w miarę możliwości poziomu samoopieki. aktywizowanie pacjenta i ukierunkowanie rodziny do sprawowania opieki
2. Zmniejszona aktywność i większa drażliwość spowodowana utratą kontroli nad własnym życiem z uwagi na pogłębiające się objawy otępienne.  Celem opieki jest umożliwienie choremu jak najdłuższej kontroli nad własnym życiem oraz ułatwienie zaadaptowania pacjenta i domowników do nowej sytuacji. 
3. Trudności w komunikacji związane z pogłębiającym się deficytem czynności poznawczych. Celem opieki jest umożliwienie prawidłowego kontaktu z chorym oraz uzyskanie prawidłowych relacji w rodzinie. 
4. Zachowania agresywne i podejrzliwość w stosunku do członków rodziny. Celem opieki jest minimalizowanie skutków zachowań agresywnych, uspokojenie pacjenta.
5. zaburzenia rytmu dobowego. Cel: przywrócenie prawidłowości rytmu dobowego z zachowaniem pory dziennej i nocnej.
6. Niechęć pacjenta do samodzielnego wykonywania lub poddawania się czynnościom higienicznym.Cel opieki to utrzymanie prawidłowego poziomu higieny osobistej pacjenta, zachęcanie do samodzielnych czynności higienicznych
7. Pogłębiająca się niesprawność ruchowa i związana z tym zmniejszona zdolność do samoobsługi. Cel opieki: utrzymanie odpowiedniego do możliwości pacjenta poziomu sprawności ruchowej, zapewnienie pomocy i asystowanie w czynnościach dnia codziennego
8. stopniowe zaburzenia w komunikacji werbalnej. Cel opieki: rozpoznanie przeszkód w komunikowaniu własnych potrzeb pacjenta, ułatwienie kontaktu werbalnego z chorym dostosowane do jego poziomu
9. dezorientacja pacjenta. Cel opieki: wzbudzenie zaufania i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa pacjentowi
10. zagrożenie infekcjami. Cel opieki: niedopuszczenie do rozwijania sie infekcji
11. brak właściwej oceny sytuacji i zrozumienia choroby. Cel opieki: ....jak w punkcie 9

teraz łączymy to wszystko razem w całość

1. problem z zachowaniem równowagi
2. zaburzenia ruchu spowodowane napadowymi skurczami mięśni ( mioklonie) poszczególnych części ciała
3. znaczne spowolnienie ruchów
4. trudności w zasypianiu
5. spłycenie oddechu
6. niechęć do przyjmowania posiłków i płynów, trudności z zaspokojeniem potrzeby odżywiania
7. inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu, brak czuwania nad zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych
8. ograniczona zdolność do samoopieki. I tu celem opieki jest zapewnienie pomocy w utrzymaniu jak najdłużej w miare możliwości poziomu samoopieki. aktywizowanie pacjenta i ukierunkowanie rodziny do sprawowania opieki
9. Zmniejszona aktywność i większa drażliwość spowodowana utratą kontroli nad własnym życiem z uwagi na pogłębiające się objawy otępienne.  Celem opieki jest umożliwienie choremu jak najdłuższej kontroli nad własnym życiem oraz ułatwienie zaadaptowania pacjenta i domowników do nowej sytuacji. 
10. Ryzyko powstania odleżyn z powodu ograniczonej mobilności. Cel opieki: zniwelowanie ryzyka
11. Trudności w komunikacji związane z pogłębiającym się deficytem czynności poznawczych. Celem opieki jest umożliwienie prawidłowego kontaktu z chorym oraz uzyskanie prawidłowych relacji w rodzinie. 
12. Zachowania agresywne i podejrzliwość w stosunku do członków rodziny. Celem opieki jest minimalizowanie skutków zachowań agresywnych, uspokojenie pacjenta.
13. zaburzenia rytmu dobowego. Cel: przywrócenie prawidłowości rytmu dobowego z zachowaniem pory dziennej i nocnej.
14. Niechęć pacjenta do samodzielnego wykonywania lub poddawania się czynnościom higienicznym.. Cel opieki to utrzymanie prawidłowego poziomu higieny osobistej pacjenta, zachęcanie do samodzielnych czynności higienicznych
15. Pogłębiająca się niesprawność ruchowa i związana z tym zmniejszona zdolność do samoobsługi. Cel opieki: utrzymanie odpowiedniego do możliwości pacjenta poziomu sprawności ruchowej, zapewnienie pomocy i asystowanie w czynnościach dnia codziennego
16. stopniowe zaburzenia w komunikacji werbalnej. Cel opieki: rozpoznanie przeszkód w komunikowaniu własnych potrzeb pacjenta, ułatwienie kontaktu werbalnego z chorym dostosowane do jego poziomu
17. dezorientacja pacjenta. Cel opieki: wzbudzenie zaufania i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa pacjentowi
18. zagrożenie infekcjami. Cel opieki: niedopuszczenie do rozwijania sie infekcji
19. brak właściwej oceny sytuacji i zrozumienia choroby. Cel opieki: ....jak w punkcie 9

Zanim przystąpimy do rozpisywania tego wszystkiego musimy dobrze znać chorobę, objawy psycho somatyczne, a najlepiej gdy potrafimy postawić się na miejscu pacjenta i widzieć jego oczami otaczający nas świat. Wtedy zobaczymy jakie są problemy, co należy zrobić by te problemy zniwelować ( cel opieki), wtedy również zaczynamy konkretnie działać. Na koniec należy wyciągnąć wnioski i sprawdzić czy nasze założone cele zostały zrealizowane.

  Reasumując: ABY DOBRZE NAPISAĆ PLAN OPIEKI NALEŻY NAJPIERW WYSZCZEGÓLNIĆ PROBLEMY I POTRZEBY PACJENTA I JEGO RODZINY, POTEM Z TEGO POWSTANĄ NAM CELE OPIEKI I DZIAŁANIA.

To chyba tyle ....korzystałam z różnej literatury jako źródła, a szczególnie z wykładów III roku pielęgniarstwa

 Na koniec chciałabym polecić Wam film godny obejrzenia własnie o chorobie Alzheimera