SERCE
- Jest mięśniem poprzecznie prążkowanym
- waga: ok. 350 – 400 g
- ma kształt pięści
- sąsiaduje:
- z przodu: z mostkiem i żebrami
- po bokach: z płucami
- na dole: - przeponą
- z tyłu: – przełykiem i aortą
- leży w śródpiersiu przednim
- 2/3 po stronie lewej
- 1/3 po stronie prawej
Budowa serca:
- podstawa serca - na górze szerszy koniec, w prawo i do tyłu
- ściana przednia
- ściana tylna
- dwie ściany boczne
- koniuszek - kieruje się w dół, w lewo i do przodu
- Serce składa się z czterech jam:
- przedsionek lewy
- przedsionek prawy
- komora lewa
- komora prawa
- jamy nie są ze sobą połączone
- między nimi znajduje się przegroda przedsionkowo – komorowa
- inną rolę pełni lewa, inną prawa część serca
- Prawa część serca złożona z prawego przedsionka i prawej komory, oddzielonych od siebie za pomocą zastawki trójdzielnej odpowiada za transport krwi żylnej – odtlenowanej do płuc
- Zadaniem części lewej, składającej się z lewego przedsionka i lewej komory, rozdzielonych zastawką dwudzielną (mitralną) jest transport krwi utlenowanej z płuc do pozostałych narządów i tkanek ustroju
- grubość lewej komory – około 15 mm
- grubość prawej komory – około 5 mm
- w lewej komorze jest wyższe ciśnienie krwi, dlatego jest grubsza
- przedsionek lewy – połączony z komorą lewą
- przedsionek prawy – połączony z komorą prawą
- komory połączone są zastawkami
- przedsionki są ze sobą połączone tylko w życiu płodowym
- zarośnięte są później, jeśli nie powstaje tzw. dołek owalny
Rola zastawek:
- przepychającą w jednym kierunku
- nie dopuszczają do cofania się krwi z miejsca, gdzie już dotarła
Lokalizacja zastawek:
- zastawka dwudzielna – między lewą komorą, a lewym przedsionkiem (dwupłatowa) – mitralna
- zastawka trójdzielna – między prawą komorą, a prawym przedsionkiem (z trzech płatów)
- zastawki półksiężycowate – między komorami, a tętnicami (wychodzą tętnice, a wpadają żyły) – jest ich dwie:
- aortalna
- pnia płucnego
OSIERDZIE
- worek otaczający serce
- składa się z 2 warstw: osierdzie surowicze i włókniste
- w surowiczym wyróżnia się blaszkę:
- trzewną zrośniętą z mięśniem sercowym (nasierdzie)
- ścienną
- pomiędzy tymi blaszkami znajduje się jama osierdzia
- zawiera w warunkach fizjologicznych niewielką ilość płynu surowiczego, który znosi tarcie
- nadmierne wypełnienie jamy osierdzia (np. płynem w wyniku zapalenia lub krwią podczas uszkodzenia) prowadzi do wzrostu ciśnienia w jej obrębie i ucisku na mięsień sercowy, który uniemożliwia prawidłową jego pracę. Jest to tamponada serca
FAZY PRACY SERCA
- skurcz przedsionków - (krew napływa do przedsionków: do prawego żyłami głównymi, do lewego – żyłami płucnymi) – 0,11 s.
- skurcz komór – komory wypychają krew do aorty (z lewej) i do tętnicy płucnej (z prawej) – 0,32 s.
- rozkurcz komór - krew wypełnia wszystkie jamy ciała
- pauza – 0,40 s
- jeden cykl pracy serca = 0,83 s.
POJEMNOŚĆ WYRZUTOWA I MINUTOWA SERCA
- Pojemność wyrzutowa – pojemność, którą wyrzuca serce na obwód w czasie jednego skurczu
- mnożąc pojemność wyrzutową przez liczbę skurczów na minutę otrzymujemy pojemność minutową serca
- jeżeli pojemność wyrzutowa = 70 ml krwi, to pojemność minutowa = 70*70 = ok. 5 litrów na minutę
AUTOMATYZM PRACY MIĘŚNIA SERCOWEGO
- serce pracuje automatycznie, bez udziału woli
- ośrodek pracy serca znajduje się w rdzeniu przedłużonym
- istnieje dzięki układowi przewodzącemu serca
- tworzą go włókna mięśniowe (łącza) zlokalizowane w obrębie mięśnia sercowego (można powiedzieć, że serce ma własny rozrusznik
- reguluje on na prawidłową kolejność skurczów poszczególnych części serca
- zapewnia także odpowiedni rytm jego pracy
- składa się z dwóch części:
- zatokowo – przedsionkowej – węzeł zatokowo przedsionkowy (główny rozrusznik, leżący w ścianie przedsionka prawego, w okolicy ujścia żyły głównej dolnej
- przedsionkowo – komorowej – węzeł przedsionkowo – komorowy, który znajduje się na dnie przedsionka prawego:
- pień (odnoga wspólna , pęczek Hissa) dzieli się na dwie odnogi – prawą i lewą
- biegną one do podstaw mięśni brodawkowatych
- rozgałęzieniami końcowymi są włókna Purkiniego
UNERWIENIE SERCA
- serce jest unerwione przez układ nerwowy autonomiczny
- czyli włókna współczulne i przywspółczulne, które pochodzą z nerwu błędnego (ma zakończenie np. w żołądku)
Tętnice wieńcowe:
- tętnica wieńcowa prawa - biegnie w bruździe wieńcowej od aorty w stronę prawą, na powierzchni przeponowej w stronę lewą i ma różne odgałęzienia
- tętnica wieńcowa lewa - rozpoczyna się pniem odchodzącym od aorty, leżącym między pniem płucnym i uszkiem przedsionka lewego, po ok. 1 cm oddaje gałęzie końcowe, czyli gałąź międzykomorową przednią i gałąź okalającą
- w profilaktyce zawału mięśnia sercowego prócz metod farmakologicznych stosuje się wewnątrznaczyniowe rozszerzenie balonem tętnic wieńcowych, zwężonych przez procesy miażdżycowe lub by passy
REGULACJA NERWOWA
Do serca dochodzą:
- włókna przywspółczulne z nerwu błędnego
- współczulne ze zwojów pnia współczulnego
- Włókna przywspółczulne nerwu błędnego docierają do węzła zatokowo – przedsionkowego i przedsionkowo – komorowego
- Na zakończeniach tych włókien wydziela się mediator chemiczny w postaci acetylocholiny, która powoduje:
- zwolnienie akcji serca
- zmniejszenie szybkości przewodzenia (nawet do całkowitego zablokowania)
- Włókna współczulne wydzielają tzw. noradrenalinę, która powoduje:
- przyspieszenie akcji serca
- pobudza siłę skurczu i częstotliwość
ZASTAWKI
- trójdzielna – między przedsionkiem prawym, a komorą prawą
- dwudzielna (mitralna) – między przedsionkiem lewym, a komorą lewą
- półksiężycowate – między komorami, a tętnicami (wychodzą tętnice, a wpadają żyły) – jest ich dwie:
- aortalna
- pnia płucnego
RTG serca pokazuje:
- czy nie ma przerostu, zwłaszcza komory lewej – tam zaczyna się krążenie duże
- położenie i sąsiedztwo
- naczynia
Choroba niedokrwienna serca (wieńcówka) – niedostateczne zaopatrzenie komórek mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze. Często doprowadza do dusznicy bolesnej, a także zawału mięśnia sercowego.
TĘTNICE WIEŃCOWE
- Serce zaopatrywane jest przez krew, która przepływa przez specjalne naczynia zwane tętnicami wieńcowymi
- odchodzą one od początku aorty wstępującej
- biegną w bruzdach serca
- drobniejszymi gałęziami zaopatrują przedsionki, większymi – komory
- Tętnica wieńcowa lewa :
- po odejściu od aorty wstępującej biegnie w lewo między pniem płucnym a uszkiem lewym
- po krótkim przebiegu dzieli się na:
- gałąź międzykomorową przednią (biegnie w dół aż do koniuszka serca)
- gałąź okalającą (biegnie w bruździe wieńcowej w stronie lewej)
- Tętnica wieńcowa prawa:
- początek między uszkiem prawym a stożkiem tętniczym prawym, biegnie aż do koniuszka serca
- częściowe zatkanie tętnic wieńcowych prowadzi do choroby wieńcowej (choroby niedokrwiennej serca), całkowite zatkanie powoduje zawał mięśnia sercowego
KRĄŻENIE DUŻE
- rozpoczyna się w lewej komorze i kończy w prawym przedsionku
- z lewej komory krew zostaje wtłoczona do aorty wstępującej
- po krótkim przebiegu przechodzi w łuk aorty
- od łuku aorty odchodzą tętnice:
- szyjne – prawa i lewa
- podobojczykowe – prawa i lewa
- kierują się do szyi, głowy i kończyn górnych
- z prawej - część wspólna - pień ramiennogłowowy
- łuk aorty przechodzi w aortę zstępującą, która dzieli się na:
- część piersiową
- część brzuszną – daje odgałęzienia:
- parzyste (nerki, jajniki)
- nieparzyste (żołądek, wątroba, trzustka, śledziona, jelita – tętnice krezkowe)
- przechodzi w dwie tętnice biodrowe
- potem w dwie udowe
- udowe w podkolanowe
- w grzbietową stopy
- przechodzą w naczynia włosowate, potem w żylne, które wracają do góry do żyły głównej dolnej, która wpada do przedsionka prawego
- z góry biegnie żyła główna górna - są to żyły czcze
KRĄŻENIE MAŁE
- rozpoczyna się w prawej komorze i kończy w lewym przedsionku
- z prawej komory krew zostaje wypompowana do pnia płucnego, czyli dużej tętnicy płucnej
- dzieli się na 2 tętnice płucne: prawą i lewą
- one się dzielą na płatowe, segmentowe, zrazikowe
- powraca czterema żyłami (dwie z prawego i dwie z lewego płuca)
Uwielbiam Twoje wpisy. Pracuje na karetce i czasami dobrze jest odświeżyć sobie pamięć.
OdpowiedzUsuń