Miażdżyca tętnic jest przewlekłym procesem zapalnym dotyczącym głównie dużych i średnich tętnic.
Na mechanizm powstawania zmian miażdżycowych mają wpływ czynniki genetyczne, środowiskowe jak i styl życia. Różnorodność tych czynników składa się na wieloraki obraz kliniczny miażdżycy.
CZYNNIKI RYZYKA
czynniki niemodyfikowalne
- genetyczne- genetycznie uwarunkowana budowa ścian naczyń krwionośnych, budowa białek i enzymów uczestniczących w procesach metabolicznych , podatność na choroby, skłonność do pewnych zachowań w codzienności
- wiek- proces sklerotyzacji (zwapnienia, zwyrodnienia) jest przyspieszony po 45 roku życia u mężczyzn i w okresie menopauzalnym u kobiet
czynniki modyfikowalne ( na które mamy wpływ)
- wysokie stężenie cholesterolu całkowitego
- nadciśnienie tętnicze
- zaburzenia krzepnięcia krwi
- cukrzyca
- mała aktywność fizyczna
- nadwaga i otyłość
- palenie tytoniu
Miażdżyca może powodować wiele schorzeń i wykazywać wiele dolegliwości. Czyni poważne szkody w obrębie układu mózgowego i krążeniowego. Jest przede wszystkim powodem powstania choroby wieńcowej, ale też miażdżycy kończyn dolnych, tętnic szyjnych, nerkowych , zwężenia tętnic kręgowych, czyli chorób naczyń obwodowych, przewlekłego niedokrwienia jelit , prowadzi często do udaru mózgu.
Powstanie blaszki miażdżycowej
Blaszka miażdżycowa jest elementem rozwoju miażdżycy, czyli choroby zapalnej naczyń tętniczych.
Jak wspomniałam wcześniej, najważniejszymi czynnikami dla powstania miażdżycy jest dieta, mało aktywny styl życia i uwarunkowania genetyczne. Jeśli prowadzimy niezdrowy żywot, źle się odżywiamy i do tego nasi rodzice, dziadkowie byli otyli i też zapadli na tę chorobę to wiadomo, że my też mamy tendencje do tego i to bardziej aktywne niż inni.
Powstawanie blaszki miażdżycowej jest procesem patologicznym i polega na stwardnieniu i pogrubieniu ściany naczyń. Podstawą tego procesu jest gromadzenie się złogów lipidów, elementów morfotycznych krwi, węglowodanów i włóknika. Procesy te prowadzą do odkładania się złogów wapnia i zwapnienia blaszki miażdżycowej.
Blaszka miażdżycowa zbudowana jest z jądra położonego centralnie składającego się z lipidów. Zawartość procentowa lipidów decyduje o stabilności blaszki ( im więcej lipidów tym blaszka jest mocniejsza). Powierzchnia blaszki miażdżycowej może być gładka lub chropowata.
Powstanie blaszki zaczyna się od uszkodzenia śródbłonka, który wyściela wewnętrzne światło naczyń. Prawdopodobnie utlenione cząsteczki cholesterolu LDL mają właściwości cytotoksyczne i są głównym czynnikiem powodującym uszkodzenie śródbłonka.
Uszkodzenie śródbłonka powoduje powstanie procesu zapalnego, a co za tym idzie uwalnianie mediatorów (substancji) przeciwzapalnych. W miejscu zapalenia naciekają makrofagi (komórki żerne) , które wychwytują cząsteczki cholesterolu LDL. Makrofagi obładowane utlenionymi cząsteczkami cholesterolu estryfikują je co prowadzi do powstania komórek piankowatych .
Komórki piankowate są to komórki układu odpornościowego pochłaniające cholesterol. Pod wpływem wydzielanych przez nie substancji dochodzi do postępującego uszkodzenia śródbłonka naczyniowego, namnażania komórek mięśniowych ściany naczyniowej i dlatego nie mogą napływać nowe komórki odpornościowe, które mają za zadanie zlikwidować stan zapalny.
Jak wspomniałam wcześniej, najważniejszymi czynnikami dla powstania miażdżycy jest dieta, mało aktywny styl życia i uwarunkowania genetyczne. Jeśli prowadzimy niezdrowy żywot, źle się odżywiamy i do tego nasi rodzice, dziadkowie byli otyli i też zapadli na tę chorobę to wiadomo, że my też mamy tendencje do tego i to bardziej aktywne niż inni.
Powstawanie blaszki miażdżycowej jest procesem patologicznym i polega na stwardnieniu i pogrubieniu ściany naczyń. Podstawą tego procesu jest gromadzenie się złogów lipidów, elementów morfotycznych krwi, węglowodanów i włóknika. Procesy te prowadzą do odkładania się złogów wapnia i zwapnienia blaszki miażdżycowej.
Blaszka miażdżycowa zbudowana jest z jądra położonego centralnie składającego się z lipidów. Zawartość procentowa lipidów decyduje o stabilności blaszki ( im więcej lipidów tym blaszka jest mocniejsza). Powierzchnia blaszki miażdżycowej może być gładka lub chropowata.
Powstanie blaszki zaczyna się od uszkodzenia śródbłonka, który wyściela wewnętrzne światło naczyń. Prawdopodobnie utlenione cząsteczki cholesterolu LDL mają właściwości cytotoksyczne i są głównym czynnikiem powodującym uszkodzenie śródbłonka.
Uszkodzenie śródbłonka powoduje powstanie procesu zapalnego, a co za tym idzie uwalnianie mediatorów (substancji) przeciwzapalnych. W miejscu zapalenia naciekają makrofagi (komórki żerne) , które wychwytują cząsteczki cholesterolu LDL. Makrofagi obładowane utlenionymi cząsteczkami cholesterolu estryfikują je co prowadzi do powstania komórek piankowatych .
Komórki piankowate są to komórki układu odpornościowego pochłaniające cholesterol. Pod wpływem wydzielanych przez nie substancji dochodzi do postępującego uszkodzenia śródbłonka naczyniowego, namnażania komórek mięśniowych ściany naczyniowej i dlatego nie mogą napływać nowe komórki odpornościowe, które mają za zadanie zlikwidować stan zapalny.
Jeśli chodzi o serce
Narastanie blaszki miażdżycowej w świetle naczynia powoduje jego zwężenie, a co za tym idzie pogorszenie ukrwienia mięśnia sercowego. Pęknięcie blaszki miażdżycowej powoduje uruchomienie całego systemu procesów wykrzepiania w świetle naczynia i zamknięcie naczynia co prowadzi do zawału serca. Taki mechanizm działa podobnie w innych narządach.
Narastanie blaszki miażdżycowej w świetle naczynia powoduje jego zwężenie, a co za tym idzie pogorszenie ukrwienia mięśnia sercowego. Pęknięcie blaszki miażdżycowej powoduje uruchomienie całego systemu procesów wykrzepiania w świetle naczynia i zamknięcie naczynia co prowadzi do zawału serca. Taki mechanizm działa podobnie w innych narządach.
Podwyższony poziom cholesterolu LDL sprzyja powstawaniu blaszki miażdżycowej. Może być ona stabilna lub niestabilna ( podatna na uszkodzenia) . Rdzeń blaszki wypełniony jest lipidami i mięśniówką gładką. Blaszki stabilne mają zazwyczaj grubszą warstwę włóknika, która je pokrywa.
MIAŻDŻYCA PROWADZI DO CHOROBY NIEDOKRWIENNEJ
MIAŻDŻYCA PROWADZI DO CHOROBY NIEDOKRWIENNEJ
- dławica piersiowa
- zawał serca
- nagła śmierć sercowa
Dlaczego miażdżycę traktuje się jako chorobę zapalną?
Ponieważ potwierdza to obecność makrofagów i limfocytów ( komórek układu odpornościowego obecnych przy stanach zapalnych) pośród komórek tworzących blaszkę miażdżycową.
Przyczyny powstawania blaszki miażdżycowej nie są do końca jeszcze znane. Wiadomo jedynie, że głównymi czynnikami są palenie papierosów, dieta bogata w tłuszcze zwierzęce, płeć męska (ochronne działanie estrogenów u kobiet), wiek, pewne predyspozycje genetyczne, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca.
Rozpatrywany jest również inny czynnik: że rozwój miażdżycy może być efektem zakażenia bakteryjnego gdzie znaczną rolę odgrywa Chlamydia pneumoniae.
CO TO JEST KRĄŻENIE OBOCZNE ?
Jest to reakcja organizmu na zamknięcie bądź zmniejszenie przepływu przez naczynia zapewniające ukrwienie w sytuacji fizjologicznej.
W przypadku zamknięcia światła naczynia dochodzi do braku drążności i przepływu przez nie krwi. W niektórych przypadkach wytwarza się KRĄŻENIE OBOCZNE , które pozwala na zastępcze ukrwienie danego narządu. Jest to niezwykle cenne zjawisko pozwalające uniknąć groźnych powikłań wynikających z długotrwałego niedokrwienia. Organizm próbuje się bronić. Jednak krążenie oboczne może być również reakcją powodującą stany chorobowe.
Dzięki wytworzeniu takiego krążenia nie dochodzi do martwicy niedokrwiennej , bądź w przypadku odpływu żylnego - martwicy krwotocznej danych struktur. Krążenie oboczne może być również wytworzone przez chirurga podczas operacji.
Przy marskości wątroby również dochodzi do powstania krążenia obocznego w wyniku przekrwienia tego narządu. Efektami kompensacyjnymi marskości wątroby są żylaki odbytu, przełyku i krążenie oboczne - nazywane GŁOWĄ MEDUZY. Stany te są niebezpieczne dla zdrowia ponieważ żylaki moga ulegać pęknięciu, może dochodzić do masywnych krwotoków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz